Unijny znak certyfikujący

Z dniem 1 października 2017 r., w związku z wejściem w życie w dniu 23 marca 2016 r. Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 zmieniającego rozporządzenie w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, w obowiązującym na terytorium Unii Europejskiej systemie znaków towarowych pojawił się nowy ich rodzaj, tzw. unijne znaki certyfikujące.

Głównym celem wprowadzenia unijnych znaków certyfikujących jest zagwarantowanie posiadania przez certyfikowane nimi towary i usługi określonych cech,  w tym w szczególności określonej jakości pod względem materiału, czy sposobu produkcji. Oznaczenie towaru bądź usługi unijnym znakiem certyfikującym ma zatem dawać konsumentom gwarancję, że odznaczają się one określonymi właściwościami i spełniają wymagania odpowiadające narzuconym standardom.

Co do zasady, zgłoszenia unijnego znaku certyfikującego może dokonać każda osoba fizyczna lub prawna. Opłata za elektroniczne zgłoszenie takiego znaku wynosi obecnie 1500 €. Właściciel unijnego znaku certyfikującego upoważnia następnie zainteresowane podmioty do jego używania, a upoważnieni przedsiębiorcy zobowiązani są przestrzegać warunków wskazanych w regulaminie używania znaku certyfikującego. Jakość towarów i usług opatrzonych tym znakiem  podlega przy tym kontroli w ramach odpowiedzialności właściciela znaku certyfikującego, co gwarantuje zgodność ich standardu ze standardem wyznaczonym przez właściciela dla towarów bądź usług nim oznaczonych.

Należy jednak pamiętać, iż regulacje dotyczące unijnych znaków certyfikujących przewidują dwa zasadnicze ograniczenia ich uzyskiwania. Po pierwsze, właścicielem znaku certyfikującego nie może być osoba prowadząca działalność związaną z dostawą towarów i usług objętych znakiem certyfikującym. Oznacza to, że właściciel znaku certyfikującego nie jest uprawniony do jego używania w ramach prowadzonej działalności, a jedynie do udostępniania go innym osobom. Po wtóre, przepisy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 przewidują zakaz zgłoszenia unijnego znaku certyfikującego do odróżnienia towarów lub usług pod względem ich pochodzenia geograficznego. Unijny znak certyfikujący ma bowiem służyć odróżnieniu towarów lub usług pod kątem ich charakterystycznych cech użytkowych i funkcjonalnych, innych jednak niż te, związane z pochodzeniem geograficznym.